ویتامین ها و مواد معدنی

ویتامین ها و مواد معدنی

ویتامین ها و مواد معدنی ما درباره کربوهیدرات،چربی و پروتئین که همگی جزو درشت مغذی ها هستند،بحث کردیم.

در مقابل،ویتامین ها و مواد معدنی ریز مغذی ها نامیده می شوند

زیرا ما تنها به مقدار کمی از آنها در رژیم غذایی روزانه نیازمندیم.

از این رو آنها نقش اساسی در سوخت و ساز سلول،عملکرد سیستم ایمنی و سایر وظایف کلیدی ایفا می کنند.

ویتامین ها

اگر ویتامین ها انرژی تامین نمی کنند و تنها به مقدار کمی مورد نیاز هستند

چرا ما آنها را برای زندگی ضروری در نظر میگیریم؟

در بسیاری از موارد پاسخ این است که ویتامین ها کوآنزیم هستند

یعنی بخش فعالی از آنزیم ها که اعمال ضروری خاصی را برای واکنش های

شیمیایی انجام داده و به بدن شما کمک می کند تا به درستی عمل کند.

به عنوان مثال،ویتامین B1 (تیامین) یک کوآنزیم است که دی اکسید کربن را از مولکول ها دفع می کند.

بدون ویتامین B1 این فرآیند موجب سکته می شود

که در نتیجه تجمع ترکیبات سمی در سلول های بدن شما به وجود می آید.

کمبود ویتامین B1 منجر به بیماری “بری بری” می شود،که علائم آن ضعف،خستگی،آسیب عصبی و حتی نارسایی قلبی است.

مقدار کمی از ویتامین هایی که نیاز دارید،به راحتی در انواع غذا ها در یک رژیم غذایی متعادل در دسترس بوده

مقادیری که به مراتب بیشتر از نیاز روزانه شما هستند

اجرا یا عملکرد بدن را بهبود نمی بخشد و حتی ممکن است سمی باشند

ویتامین ها با توجه به میزان حلال بودن،اینکه چگونه در آب یا چربی به خوبی حل شوند،طبقه بندی می شوند

گروه B و ویتامین C  محلول در آب هستند و ویتامین های محلول در آب اضافی به سادگی در ادرار دفع می شوند

به این معنی که بعید است شما مسموم شوید،اما به احتمال بیشتری دچار کمبود آنها می شوید.

این موضوع زمانی اتفاق می افتد که چند روز ویتامین کمی مصرف کنید.

در مقابل،هنگام مصرف چربی شما ویتامین های محلول در چربی E,D,A,K را دریافت می کنید.

مقادیر بیش از حد این ویتامین ها دفع نمی شوند،بلکه در بافت های بدن ذخیره می شوند.

سمی بودن میتواند پیامد مصرف مقادیر بالای این طبقه از ویتامین ها باشد.

از آنجایی که این ویتامین ها ذخیره می شوند،کمبود آنها در بدن شما احتمال کمتری دارد مگر اینکه از یک رژیم غذایی خیلی کم چرب پیروی می کنید.